Ośrodek KARTA
a – autor/autorka A.Cz. – Armia Czerwona Dyw. – dywizja KOP – Korpus Ochrony Pogranicza NKWD – ros. skrót od Ludowy Komisariat Spraw Wewnętrznych obw. – obwód, jednostka administracji radzieckiej, odpowiednik województwa PWSK – Pomocnicza Wojskowa Służba Kobiet UB – Urząd Bezpieczeństwa UNRRA – ang. skrót organizacji międzynarodowej: Administracja Narodów Zjednoczonych do Spraw Pomocy i Odbudowy ZPP – Związek Patriotów Polskich ZS – Związek Sybiraków
Indeks represjonowanych - obecnie zarządzane przez IPN
-------- znalezione ostatnio na http://ptl.info.pl/fp.php?i=426
Goworska Stanisława, Moja wojenna tułaczka sygn. 33/s Kserokopia rękopisu, ss. 6, 1989. 1939–1946. A., l. 17, została deportowana z matką i babcią 13.04.1940. Ojca, który był kolejarzem, aresztowano wkrótce po wkroczeniu armii radzieckiej. Zmarł w 1941 r. w Mariińsku k. Nowosybirska. Po miesięcznej drodze deportowani znaleźli się w Kazachstanie w obw. Pawłodar. Skierowano ich do fermy nr 3 sowchozu Pieszczańskiego, gdzie a. spędziła cały okres zesłania. Praca przy wołach, dojeniu krów. Po wybuchu wojny z Hitlerem do sowchozu przywieziono Niemców i Czeczeńców. O losie ojca a. dowiedziała się po amnestii. Wróciła z matką do kraju na wiosnę 1946 r.
Szymczuk Władysława Julia, Wspomnienia Sygn. 306/s Maszynopis, ss. 64, 1989. (1940-1946) A., ur. 1926 r., mieszkała z rodzicami na gospodarstwie w pow. Zborów (woj. Tarnopol). Ojciec kupił ziemię z parcelacji. Deportacja 10.02.1940 r. wraz z rodzicami i kilkorgiem rodzeństwa. Transport kolejowy do Permu, dalej samochodem i sańmi do posiołka w tajdze. Ojciec i siostra pracują na wyrębie. Wiosną sadzą nieco ziemniaków. Zbieranie runa leśnego. Walka z insektami i brudem. W 1942 r. a. idzie do pracy na wyrębie. Paczki od krewnych nieco umniejszają głód. Po amnestii przenoszą się do kołchozu. Ojciec podejmuje pracę kowala. A. skierowana do prac polowych. Dorabia wróżeniem. W lutym 1942 r. wyruszają na piechotę w stronę Permu. Z wielkim trudem dostają się do pociągu i jadą w kierunku Taszkientu. Podczas podróży cała rodzina zapada na tyfus. Pobyt w szpitalu. Śmierć ojca. Reszta rodziny dociera do wsi Pawłowka w obw. Orenburg. Zatrudnienie w kołchozie przy rozmaitych pracach. Nabycie kurzej ślepoty. Pomoc z polskiej delegatury. Głodowa zima 1942/1943. Kradzież drewna, zboża, by przeżyć. Praca w wojskowym gospodarstwie ogrodniczym. Zachorowanie na malarię. Matka pracuje jako stróż. Codzienne zmagania o przeżycie. A. podejmuje pracę w stołówce ośrodka maszynowego. Następnie skierowana do brygady polowej. Ciągłe poszukiwanie jakiejkolwiek żywności. W 1945 r. ciągłe oczekiwanie na wyjazd do kraju. Ciężka choroba a. Jesienią 1945 r. wydanie w Orenburgu dokumentów repatriacyjnych. Zimą a. idzie na służbę do owdowiałego leśniczego w zamian za opał i żywność. Odrzuca zaloty wdowca. Repatriacja w marcu 1946 r. Po powrocie różne kłopoty zdrowotne całej rodziny.